| ||||||||
ՀՀ ԳԱԱ Ֆիզիկական հետազոտությունների ինստիտուտում առաջին անգամ սենյակային ջերմաստիճանում գրանցվել են ալկալիական մետաղի գոլորշի պարունակող նանոբջջի կլանման և ֆլուորեսցենցի սպեկտրերը, ինչը կարևոր է համապարփակ համակարգերում կիրառությունների համար։ «Աշխատանքի կիրառական նշանակությունը մեծ է, քանի որ այն թույլ է տալիս օպտիկական երևույթների բազմաթիվ առանձնահատկություններ ուսումնասիրել սենյակային՝ 200C ջերմաստիճանում: Մինչ այդ նանոբջիջը տաքացվում էր մինչև 1200C: Նանոբջիջը կարող է օգտագործվել արտաքին մագնիսական դաշտերի հետազոտություններում՝ 10-10000 Գս տիրույթում, ընդ որում, կարելի է չափել ինչպես համասեռ, այնպես էլ խիստ անհամասեռ արտաքին մագնիսական դաշտեր»,- ասաց գիտական խմբի ղեկավար, ՀՀ ԳԱԱ Ֆիզիկական հետազոտությունների ինստիտուտի Ատոմական սպեկտրոսկոպիայի լաբորատորիայի ղեկավար, ֆիզիկամաթեմատիկական գիտությունների դոկտոր Դավիթ Սարգսյանը: Նանոբջիջը բաղկացած է երկու շափյուղե թիթեղներից, որոնց միջև հեռավորությունը մազի հաստությունից 1000 անգամ փոքր է: Այսպիսի բարակ հաստություններում գտնվում են Cs-ի ատոմական գոլորշիները: Ատոմական գոլորշիների ջերմային շարժման հետևանքով տեղի է ունենում Cs-ի ռեզոնանսային անցումների հսկայական լայնացում (Դոպլերի երևույթ): Լազերային սպեկտրասկոպիայում գոյություն ունեցող ամենից տարածված ենթադոպլերյան մեթոդը կլանման հագեցման (ԿՀ) մեթոդն է, որը սակայն, ըստ Դավիթ Սարգսյանի, ունի թերություն, քանի որ ռեզոնանսային անցումներից բացի սպեկտրում գրանցվում են «լրացուցիչ» անցումներ: «Կլանման
հագեցման մեթոդով ձևավորված ատոմական անցումների ինտենսիվությունները չեն համապատասխանում գրականության մեջ բերված այդ անցումների իրական ինտենսիվություններին: Ի տարբերություն այդ մեթոդի, նանոբջջի կլանման կամ ֆլուորեսցենցիայի սպեկտրերում գրանցվում են զուտ ատոմական ռեզոնանսային անցումներ, և դրանց ինտենսիվությունները ճշգրտորեն համընկնում են գրականության մեջ բերված անցումների իրական ինտենսիվություններին: Հետևաբար, նանոբջիջը կարող է օգտագործվել որպես ատոմական անցումների հաճախային նշիչ: Տվյալ աշխատանքում ցույց է տրված, որ ֆոտոընդունիչի զգայնության մեծացումը թույլ է տալիս նանոբջիջն օգտագործել սենյակային ջերմաստիճանում»,- ասաց Դավիթ Սարգսյանը: Հետազոտությունն իրականացվել է ՀՀ ԳԱԱ Ֆիզիկական հետազոտությունների ինստիտուտի բազային ֆինանսավորման շրջանակներում: Հետազոտության արդյունքները տպագրվել են ЖЭТФ գիտական ամսագրում (A. Sargsyan, R. Momier, A. Papoyan, D. Sarkisyan, Journal of Experimental and Theoretical Physics 133 (4), 404-410 (2021)): «Հետևելով ինտերնետային կայքում տվյալ աշխատանքի բեռնումներին՝ կարելի է վկայել, որ աշխատանքը մեծ հետաքրքրության է արժանացել արտասահմանյան գիտնակաների կողմից»,- նշեց Դավիթ Սարգսյանը: |